ايراني

خيلي وقت بود كه ديگه مسئله ايرانو ايراني بودن واسم حل شده بود ولي امروز دو بار تو جاهاي مختلف و به شكلهاي مختلف بحث ايراني و ويژگي هاي ايرانيان برام بر شمرده شد . نمي خوام راجع به خصوصيت هاي ايرانيا بحث كنم كه همو تحويل نمي گيرن ، زير آب زنن ، به خارجيا حال ميدن به ما نمي دن و...- جالب اينه كه هر روز به اين ويژگيها افزوده مي شه نه كم - ولي يه نكته كه من هميشه مي گم و بهش معتقدم اينه كه ما ها ( منجمله بابك عظيمي )درست تربيت نشده ايم

تربيت اين نيست كه پا تو جلوي بزرگتر دراز نكن و اينا ........... بلكه ما ها تربيت اجتماعي نداريم ......از حوزه خانواده مياييم بيرون نمي دونيم بايد چطور رفتار كنيم........چطور تعامل بر قرار كنيم ........چطور حرف بزنيم


تربيتي كه ماها شديم واسه فك و فاميل و درو همساده اس نه واسه جامعه ............تو محله خودمون دست تو دماغمون نمي كنيم بمحض اينكه از محله اومديم بيرون و يه جايي رسيديم كه كسي ما رو نمي شناسه چهار تا انگشتمون با هم تو دماغمونه



من خيلي وقته از بر شمردن بدي هاي ملت كشيدم بيرون .... فقط سعي مي كنم خوبي آدما رو ببينم ...........اينقدر خودم ضعف شخصيتي دارم كه وقت نمي كنم به ديگران برسم ............ بيشتر توجهم به خودمه

چند سالي هست كه واقعاٌ حال مي كنم با هر نژاد و قومي باشم .......ايراني باشن چه بهتر..........من سعي مي كنم عاشق همه باشم...... عاشق باشي بدي بچشمت نمياد............ تا حالا عاشق بوديد ؟ همه كثافت كاريهاي معشوق عاشقانه هستش و با يه "اي بدجنس" از ذهن پاك ميكشه



بر سر در آرامگاه ابوالحسن خرقاني نو شته اند : هر كه بدين سراي در آيد بدو نان دهيد و از ايمانش مپرسيد ؛ چون هر كه در نزد خداي باريتعالي ارزش جان دارد در نزد ابوالحسن نيز ارزش نان دارد