زندگی در خارج از کشور مثل تیغ جراحی تو دست آدم می مونه ، اگه حالیت باشه و آگاهی و دانش کافی داشته باشی، می تونی با این تیغ غده سرطانی را از بدن جدا کنی و بعدش سالم و سلامت باشی؛ یا اینکه اگه بوق تشریف داشته باشی و چشمات رو به حقایق اطرافت ببندی میزنی با اون تیغ خودت رو درب و داغون و بدبخت می کنی
.
عزیز هموطن ایرانی ، شما باید بدونی که چرا خارج اومدی ،و به نظرم مهمترین سئوالی که بایداز خودت بپرسی اینه که من چرا استرالیا ، انگلستان و کشورهای دیگه مهاجرت کردم و چه چیز مثبتی تو کشورم از من دریغ شده که من می خوام تو اینجا بدست بیارم
.
اگه دنبال تریاک و حشیش و این جور حرفا هستی که بنده خدا هم تو ایران مرغوبتره و هم ارزونتر.. حداقل به دلار که نمی خری ، چایی تازه دم که دم دستته مثل ماها چایی لیپتون نمی خوری.... چون یک بار اول که ما تازه اومده بودیم استرالیا برای سه ماه مثل ایران برق مصرف کردیم و وقتی یک قبض برق هزار و چهارصد دلاری اومد دم خونمون واسه هفت پشتمون بس بود که از اجاق برقیم مثه آدمیزاد استفاده کنم نه واسه چایی دم کردن
.
اگه دنبال دختر بازی و خانم بازی این جور حرفا هستی والله تو ایران هم ساده تره و هم سهل الوصول تر، کافیه یک چرخ تو خیابون بزنی و اونی که دنبالشی رو میتونی پیدا کنی.. من و تو با این زبان انگلیسی در پیتیمون چطور می خواهیم دختر درست و حسابی تو استرالیا تور کنیم ، همون " هلوی " اولی که بگیم یارو از دستمون فرار کرده.
.
بابا ایرانی با انصاف ، تو نمی تونی تو خارج همون فکر کج و معوجی که اون سیستم به ما خورونده رو پیاده کنی، نه اینکه نمی تونی ، میتونی ولی به مدت خیلی کوتاه میتونی از سیستم به نفع خودت بهره ببری ولی در دراز مدت بازنده ای .. آقا مثال میزنم: یارو میاد اینجا میگه من بیکارم و خودش رو به هزار مریضی و بدبختی و کمر درد و این حرفا میزنه تا دوزار ده شاهی از دولت استرالیا پول بگیره و در حالی که هم کار آزاد و قاچاقی می کنه و هم از دولت پول می گیره و فکر میکنه زرنگه که هم از توبره و هم از آخور می خوره.
.
فرض کنید همین آدم بعدش می خواهد یک کاری را بندازه و یک جایی رو بخره اول از همه ممکنه بهش وام بانکی ندن چون بانک مطمئن نیست که میتونه پولش رو پس بده ....از طرفی اون همه پول نقدی رو هم که طرف از کار سیاه بدست آورده اگه تا اون موقع خرج اًتینا نکرده باشه، نمیتونه به کار بندازه و یک جایی رو بخره چون دولت بعد ش میاد وسط و میگه: زپرشک ! تو که این همه سالها گفتی بدبخت بیچاره ام ما هم بهت کمک کردیم .. حالا این پولها چیه و به قول معروف " اخ کن بیاد " و شما هموطن زبر و زرنگ ایرانی همه رو باید بازپرداخت کنید و اون موقعی یک چاهی واسه خودتون کندید که عمراً به این راحتیا نمی تونید ازش بیایید بیرون
.
هموطن خوشگل و خوش تیپ ایرانی، که عشق عکسی و واسه فک و فامیلات تو ایران زرت و زرت عکسات رو از مناظر دیدنی استرالیا میفرستی و به همه گفتی که اینجا همه کاره ای و زبان انگلیسیت توپه توپه .. در حالی که خودت میدونی که نه من و نه تو اینجا هیچ کاره ایم و اصلاً اینجا سیستم همه کاره هستش و آدما یک ابزار هستند و همین قشنگی اینجا هستش ... عزیز جان! یک خرده چشم و چالت رو باز کن و بدون که اینجا یک چیزی حاکم هستش به عنوان سیستم و تمام اطلاعات به هم مرتبطه و من و تو عمراً هر چقدر که زرنگ باشیم نمیتونیم زیاد این سیستم رو ببیچونیم . این سیستم هزار تا " بک آپ" داره و اطلاعاتش هم پاک نمیشه و همیشه هست.. اگه بهت تا حالا چیزی نگفتن فکر نکن که نمیدونن بلکه نخواست بگن و به موقعش میگن...
.
خوشگل پسر و دختر ایرانی ...یادت باشه که تو مملکت استرالیا صد سال هستش که داره مهاجر میاد و حدود دویست ملیت مختلف زندگی میکنند. این دولت استرالیا اگر هر روز یک چیزی از مردم قالتاق هر ملیت یاد گرفته باشه ، صد سال اندوخته از " چگونه قالتاقتر بودن " داره و از من و شما صد سال بیشتر می فهمه و جلوتره.. اگر این پاراگراف ساده ای که نوشتم رو فهمیدید خوشا به سعادتتون و آسه میرید و آسه میایید و حال میکنید و صفا می برید از زندگی راحت اینجا ، اگه هم نمی فهمیدید و فکر میکنید که تیزید و توانایی تحمل اضطراب فکری دائمی رو دارید ، این گوی و این میدان ...از ما گفتن بود ... شما بچرخید و سیستم استرالیا هم می چرخه ببینیم کدام برنده هستش
.
فقط این رو میتونم بگم که عزیزان هموطن ایرانی ! هفتاد سال از بودن ایرانی در استرالیا می گذرد و ما هیچ نداریم.. هیچ
