دوستي

چقدر تجربه ناخوشايندي هستش كه آدم پي مي بره اونايي كه به ظاهر سالها دوستش بودن، دوستش نبودن و چقدر شيرينه كه آدم مي فهمه كه اونايي كه فكر مي كرده سالها دوستش نبودن ، در حقيقت چقدر دوستش بودن

.

واقعاً آدما خيلي پيچيده هستن و من تو اينجا از عظمت روح بعضي آدما واقعاً متحيرم.. واقعاً تو اين جامعه اي كه سراسرش رو ماديات مي چرخه كمتر كسي يك قروون واسه معنويات خرج ميكنه.. بنظر من آدما تو جامعه اي كه همش حرف معنويات هستش آدم معنوي بشن كار مهمي نكردن .. واقعاً اگه آدما تو جامعه اي كه سراسر مادي هستش، معنوي باشن - البته نه فقط واسه خودشون بلكه واسه ديگران، خيلي افتخار آميز هستش

.

من واقعاً به عمق ديدار با يك آدم معتقدم نه به سالهاي طويل آشنايي... نمي دونم واستون اين اتفاق پيش اومده كه تو چند دقيقه با يك نفراونقدر احساس نزديكي مي كنيد كه سالها با كسي كه احساس مي كرديد دوستتون هستش اين احساس رو نداشتين

.

اينجا هم آدماي خيلي بزرگي هستن كه روحشون خيلي بزرگه و خوش بحالشون كه كارهاي خيلي بزرگي مي تونن انجام بدن كه من نمي تونم.. بنظر من حسادت تو اين چيزا خيلي خوبه.. آدما تو نيكي كردن به ديگران خوبه به هم حسودي كنن

.

يك واقعيت ديگه هم اينه كه شايد 99 درصد آدمايي كه دور و برمون بعنوان دوست هستن، فكر كنيم كه دوستمون هستن و اون يك درصدي كه اصلاً هيچ محلي از دوستي تو ذهنمون اشغال نكردن واقعاً دوست حقيقي هستن. خيلي تلخه ولي واقعيته

.

تا مي تونيد بهانه براي خوبي كردن به دست بياريد كه اين بزرگترين لطف خداست ... اي كه پنجاه رفت و در خوابي ... واقعاً من فكر مي كنيم كه ماها خيلي سر كاريم تو اين دنيا..... اصل رو ول كرديم چسبيديم به اين ظواهر و فكر مي كنيم چون همه دنيا به اينا چسبيدن پس كار درستيه و ما هم بايد بچسبيم ولي بنظرم دنيا خيلي چيزاي ديگه هم داره كه ما از اونا بي خبريم

.

من واقعاً از منفعت طلبي و داد وستد تو دوستي حالم به هم مي خوره و هيچوقت سعي نكردم مبناي دوستيم هم اين چيزا باشه... هميشه عمق معنوي آدما واسه من مهمتر از عمق ماديشون بودن ولي گويا ماها تو اين دنيا چپكي داريم زندگي مي كنيم ...مواظب خودتون باشيد