Wednesday, August 15, 2007

يك شبه

يكي از آفت هاي تفكر ما ايرانيا اينه كه يك شبه مي خواهيم به همه چي برسيم. نمي دونم كي اين مثل يك شبه ره صد ساله را پيمودن رو براي اولين بار به كار برد، ولي هر كي بود خدا از گناهش بگذره... بنظرم اين عبارت واقعاً حرف چرتي هستش و آفت يك ذهنه.. چون ما ايرانيا مي خواهيم يك شبه زاهد بشيم، يك شبه عارف بشيم، يك شبه پولدار بشيم، يك شبه بريم خارج. شب تصميم مي گيريم زن بگيريم صبح حاج خانم رو زور ميكنيم بره دنبال دختر بگرده.. شش ماه بعدم طلاق ميديم
.
مي دونيد دليل اينكه ما ايرانيا چرا فقط حرف مي زنيم ولي به حرفامون عمل نمي كنيم چيه؟ بنظرم دليلش اينه كه حرفايي كه مي زنيم گنده گنده هستش و اونقدر هدف را بزرگ قرار ميديم كه بعدش جرات نمي كنيم طرفش بريم.... اصلاً توجه كرديد چقدر استفاده از صفات عالي و برتر تو فارسي زياده و همچنين آوردن صفات كشكي واسه ملت... بزرگترين، خوشگلترين، عظيم ترين، زيباترين ..... همه ماها هم صبح تا شب دنبال بدست آوردن يكي از اين ترين ها هستيم...... ننه بابامون هم همش تو فك و فاميل پز ميدن كه بچه من بهترينه ... بعد كه بزرگ ميشيم هم پول مردم خور ميشيم، هم كلاهبردار و همه چي ميشيم بجز بهترين
.
نمي دونم كدوم خري تو مخ ما ايرانيا انداخته كه ماها خيلي حاليمونه و از همه دنيا بهتريم... يك روز پشت علي دايي هستيم ...يك روز پشت اون خانومه كه رفت كره ماه قايم ميشيم - اسمش يادم رفته- و همينجوري واسه خودمون نوشابه باز ميكنيم... والا تو اين هفتاد ميليون جمعيت اگه اينا هم توش در نياد نوبره ....تازه بعدش به همينا هم گير ميديم و خرابشون مي كنيم... ببينيد چه بلايي سر اين علي دايي بدبخت درآوردن... ما ايرانيا خيلي نامرد و بد جنسيم.. خيلي بدجنسيم
.
ولي خداييش بياييم منصفانه فكر كنيم توي اين 200 يا 300 سال گذشته ما ها چه خدمتي به بشريت كرديم.. خدايي يك ليست درست كنيم و ببينيم چه كرديم.. شما اين همه كشفيات رو توي اين صد سال گذشته كه اروپا و آمريكا به جهان عرضه داشته رو ببينيد و تاريخ صد سال گذشته ايران رو هم ببينيد و با هم مقايسه كنيد.. خدايي ما ها چه كرديم كه اينقدر باد تو دماغمون هست؟
.
نكته اي كه مي خواستم بگم اينه كه ما ايرانيا بايد ياد بگيريم كه كارا رو آهسته ولي مداوم انجام بديم... چند نفر ماها تا حالا كلاس زبان رفتيم و وسط كار اونو ول كرديم ؟ كلاس نقاشي يا كلاس خط و.... خدايي كمتر كسي پيدا ميشه كه يك چيز رو از ابتدا شروع كرده باشه و تا آخرش رفته باشه.. چند بار كلاس فرانسه رفتيد ؟ چند بار ورزش رو شروع كردين و بعد از سه روز " حالشو " نداشتيد و ول كردين؟
.
ما ايرانيا عشق كاراي بزرگ كردن داريم ولي نميدونم كي ميخواهيم اينا را انجام بديم؟ من كه خداييش از كلمه كاراي زيربنايي حالم به هم ميخوره... شما تاريخچه كامپيوتر رو تو همين ده سال گذشته ببينيد كه چه پيشرفتي كرده.. اگه آمريكاييها هم ميخواستن محصول كامل و بي عيب به بازار عرضه كنن، هيچوقت من كامپيوتر نداشتم كه الان تايپ كنم... جون مادرتون كار زيربنايي رو بيخيال شيد و جون جدتون اين عبارت" يك شبه ره صد ساله رو پيمودن" رو از مخ شريف بيرون كنيد كه همه بدبختي هاي ما از هميناس... مي دونم كه بعد از اين مطلب بايد با كلي هموطناي عزيز راجع به اينكه ما ايرانيا نه تنها بدبخت نيستيم بلكه خوشبخت ترين آدماي روي زمين هستيم جر و بحث كنم ولي عيبي نداره اين كار رو مي كنم
.
اگه سه دقيقه وقت داشتيد اين مطلب رو هم كه لينكش اينجاست بخونيد .. واسه همه جاتون خوبه

No comments: