ناتواني

ما آدما خيلي موجود ضعيفي هستيم ولي بيشتر اوقات يادمون ميره... يك سرماخوردگي كوچيك و يا يك سر درد ماها رو از پا ميندازه

.

اين ضعف آدمي از اون چيزاي مشهود تو دنياست كه از شدت حضور از ديده ها گاهي پنهونه ... به اهن و تلپ بعضي آدما توجه نكنين... همه ما از يك كرباسيم... ادامه حياتمون به يك نفس بنده... اگه نياد دنيا رو با تمام زيباييهاي ظاهريش بايد ترك كنيم

.

هر نفسي كه فرو مي رود ممد حيات است و چون بر مي آيد مفرح ذات... تا حالا شده يك چيز بپره تو گلوتون و نتونيد نفس بكشيد؟ اين جور موقع ها آدم به ضعيفي و نامقداريش تو عالم هستي پي ميبره

.

دو روز دنيا رو قدرش رو بدونيم و خدا معرفتش را به ما بده كه در هر نفسي كه مي كشيم اونو ياد كنيم و شكرگزارش باشيم

.